Ψυχογενείς σεξουαλικές δυσλειτουργίες στη γυναίκα
Είναι σύνηθες , όταν μιλάμε για σεξουαλικές διαταραχές, το μυαλό μας να στρέφεται κυρίως στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άντρας, όπως η στυτική δυσλειτουργία και οι διαταραχές εκσπερμάτισης (πρόωρη ή ανεσταλμένη), εξαιτίας της πολυπλοκότητας της σεξουαλικής απάντησης της γυναίκας, που έχει οδηγήσει τόσο την έρευνα όσο και τη θεραπευτική αντιμετώπιση να βρίσκονται σε αρχικά ακόμη στάδια συγκρινόμενες με αυτές στον ίδιο τομέα στους άντρες. Παρόλ’ αυτά σεξουαλικές δυσκολίες εμφανίζονται στις γυναίκες και είναι συχνές.
Ποιες είναι οι “γυναικείες” σεξουαλικές διαταραχές
Οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες που μπορεί να εμφανιστούν στη γυναίκα και δεν είναι αποτέλεσμα της δράσης μιας ουσίας ή της ύπαρξης μιας γενικής ιατρικής κατάστασης, είναι οι εξής :
- Προβληματική σεξουαλικού ενδιαφέροντος / διέγερσης
- Διαταραχή οργασμού και
- Διαταραχές πόνου κατά τη σεξουαλική επαφή.
Για να δοθεί η διάγνωση από τον κλινικό συνυπολογίζονται παράγοντες όπως η ηλικία της γυναίκας και ο βαθμός της υποκειμενικής δυσφορίας που προκαλεί το πρόβλημα στην ίδια τη γυναίκα ή στις διαπροσωπικές της σχέσεις.
Σε γενικές γραμμές, στη διαταραχή σεξουαλικού ενδιαφέροντος / διέγερσης παρατηρείται ανεπάρκεια των σεξουαλικών φαντασιώσεων ή της επιθυμίας που οδηγεί σε σεξουαλική επαφή. Στη διαταραχή οργασμού υπάρχει δυσκολία στην έλευση του οργασμού ή παντελής απουσία του κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Τέλος, οι διαταραχές πόνου αφορούν τον κολεόσπασμο (ή κολπικό σπασμό) και τη δυσπαρεύνεια. Ο κολπικός σπασμός είναι ο ακούσιος σπασμός των μυών που περικλείουν τον κόλπο της γυναίκας, που πυροδοτείται από το φόβο του πόνου, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε διείσδυση με οποιοδήποτε μέσο (πέος, κολποσκόπιο, ταμπόν, δάχτυλο) να είναι αδύνατη. Η δυπαρεύνεια, (ο όρος σημαίνει “δύσκολο ζευγάρωμα”) είναι η επώδυνη σεξουαλική επαφή που εστιάζεται στην προσπάθεια διείσδυσης του πέους στον γυναικείο κόλπο.
Ψυχολογικά αίτια
Στην εμφάνιση σεξουαλικών διαταραχών στη γυναίκα ενοχοποιούνται διάφοροι ψυχολογικοί παράγοντες που προφανώς σε κάθε γυναίκα είναι διαφορετικοί. Θα μπορούσαμε να ομαδοποιήσουμε τους παράγοντες αυτούς σε τρεις κατηγορίες:
- Παράγοντες που αφορούν την πληροφόρηση και τις πεποιθήσεις περί τη σεξουαλική λειτουργία (όπως, αρνητικά μηνύματα σχετικά με το σεξ από την οικογένεια ή τους φίλους κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία, θρησκευτικές αντιλήψεις),
- Παράγοντες που αφορούν τις σεξουαλικές εμπειρίες της (π.χ. προηγούμενη αρνητική σεξουαλική εμπειρία, όχι κατ’ ανάγκην τραυματική, όπως η σεξουαλική κακοποίηση), και τέλος,
- Παράγοντες που αφορούν την ίδια τη γυναίκα (δυσκολία στην επικοινωνία της με το σύντροφο, υπερβολική ντροπή σχετική με την έκφραση της σεξουαλικότητάς της, ή ζητήματα εμπιστοσύνης μέσα στη σχέση)
Αντιμετώπιση
Δεδομένου ότι δεν συντρέχουν οργανικοί λόγοι για την εμφάνιση της διαταραχής, η ψυχοθεραπεία είναι επιλογή για την αντιμετώπιση της. Το σεξ είναι πρωταρχικός ενισχυτής για κάθε άτομο και σημαντικό κομμάτι στην ομαλή λειτουργία μιας σχέσης, επομένως η επίλυση δυσκολιών που μπορεί να υπάρχουν στον τομέα αυτό βελτιώνει τη γενικότερη καλή λειτουργία του πάσχοντα, αυξάνει την αυτοπεποίθηση και προάγει την ποιότητα ζωής.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την αξιολόγηση των μελών του ζεύγους και την εισαγωγή συμπεριφορικών και συστημικών παρεμβάσεων.